Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Snoepreisjes...

Regen_tussen_de_Middag_001-002_edited-1

Er wordt sinds jaar en dag wat afgezanikt over kostenbeparingen binnen het bedrijf, en een belangrijke kostenpost in die discussie is altijd het reizen. Er wordt wat afgereisd en dat is enerzijds natuurlijk niet zo gek als je over de hele wereld opereert maar anderzijds vraag je je wel eens af waarom sommige mensen reizen. Het schijnt wel zo te zijn dat hoe hoger je in de boom zit hoe minder tijd je achter je eigen bureau doorbrengt maar des te meer in vliegtuigen en hotels.
 
Een mooi voorbeeld daarvan hadden we vandaag. We hadden “belangrijke bezoekers”, een uit Europa en een uit Kuala Lumpur, voor een twee-daags bezoek aan ons kantoor in Manila. De bezoeker uit Kuala Lumpur schijnt de vervanger te zijn voor de manager die alle IT zaken regelt voor ons project dus die kwam "even kennis maken", de andere was zijn baas en waarom die meekwam wist eigenlijk niemand.
 
Officieel wist ik niet eens dat ze zouden komen. De vertrekkende IT manager had me wel verteld dat het zou gaan gebeuren maar die had gezegd dat ze vorige week zouden komen. Behalve een kort mailtje met een verzoek voor een meeting met mij van een half uurtje voor vanochtend had ik verder helemaal niets gehoord, geen doel van het bezoek (behalve dat half uurtje “kennis maken” dan) en ook geen agenda van wat ze allemaal wilden gaan doen of bespreken.
 
Vrijdag werd ik zelfs gebeld door een van mijn collega’s die vroeg of ik wist dat beide heren zouden komen en of er al wat geregeld was. Ik zei dat ik helemaal niks had gehoord en dus ik niks geregeld had. Ik dacht eigenlijk omdat ik niks hoorde dat ze voor haar kwamen. Dat is raar, zei ze, want zij dacht juist dat ze voor mij kwamen, ook omdat ze helemaal niks had gehoord
 
Kortom, het lijkt allemaal verdacht veel op wat ze in het Engels een “Jolly” noemen, in het Nederlands beter bekend als een snoepreisje. Bij de Nederlandse overheid zijn ze dan weliswaar meesters in het regelen van dergelijke buitenkansjes maar bij ons bedrijf kunnen ze er dus ook wat van. Nou ja, het gaat bij ons tenminste niet om gemeenschapsgeld zullen we maar zeggen, maar ik vind het af en toe wel raar gezien dat constante gezeik over kosten die in de hand gehouden moeten worden.
 
De beide mannen troffen het trouwens niet met het weer vandaag want het goot bij tijd en wijlen pijpenstelen...


Website van Willem en Riet