Ik heb vandaag eindelijk iets kunnen afvinken van de lijst van dingen die ik al jaren van plan ben. Niet iets ontzettend gecompliceerds, niet iets waarvoor ik veel moeite zou moeten doen, maar simpelweg een van die dingen waarvan je denkt, ″Oh ja, dat zou ik ook nog een keer doen. Nou ja, dat komt morgen wel. Of anders overmorgen″.

Er staan overigens meer van die dingen op mijn lijstje, zoals een bezoek aan het Rijksmuseum. Iedere buitenlander die ik spreek is er geweest en ik nog nooit, terwijl ik nota bene het grootste deel van mijn leven in Nederland heb gewoond. Ook deze vakantie was ik het weer van plan maar ik heb het deze keer uitgesteld omdat de verbouwing van het Rijksmuseum nog steeds niet is voltooid. Dit actiepunt blijft dus op de lijst staan maar wat nu wel eindelijk van de lijst geschrapt kan worden is een bezoek aan de Katwijkse vuurtoren, de Vuurbaak.

Het was vandaag een prachtige dag en dus een prima gelegenheid om een bezoekje af leggen en uiteraard de nodige foto’s te maken. Het was zeker niet mijn eerste bezoek aan de vuurtoren, maar de laatste keer was toen de jongens nog klein waren en volgens een voorzichtige schatting dus een jaar of twintig geleden. Binnenin de toren zelf bleek er het nodige veranderd maar het uitzicht over mijn geboortedorp was niet veel veranderd. Alleen aan de zuidkant van de vuurtoren ligt nu een wijk in aanbouw waar tot een paar jaar geleden nog het Zeehospitium was gelegen.

Er waren niet veel bezoekers wat op zich niet erg is want veel ruimte is er in en op het gebouw niet. Op de omloop stond alleen een voormalige Leidse buschauffeur die niet erg succesvol probeerde om te praten met een Katteks accent...