Er stond vanmorgen geen auto met chauffeur tot mijn beschikking om mij naar mijn werk te brengen, het zijn barre tijden...

Geintje, zo erg is het nou ook weer niet. Ik had alternatieven zat waaruit ik kon kiezen, ik had een collega kunnen vragen om mij op te pikken, ik had gisteren mijn werk-laptop mee kunnen nemen naar huis om vandaag van thuis uit te werken, of ik kon gaan lopen naar kantoor. Het werd het laatste want dat is prima te doen, het is gezond en het is een mooie wandeling, zoals je kunt zien aan de foto die gemaakt is op dezelfde weg als de foto van gisteren maar dan de andere kant op.

Het enige probleem daarbij is eigenlijk om droog over te komen, en daarmee bedoel ik natuurlijk zonder dat je drijfnat bent van het zweet. Ik was er dan ook vanmorgen helemaal niet rouwig om dat het bewolkt was in plaats van zonnig, maar desondanks was het toch zaak om een Aziatisch tempo te hanteren en niet de gebruikelijke zevenmijls-stappen waarmee ik in Nederland pleeg te wandelen.

De auto werd vanmiddag door Lito opgehaald en daarvoor moest ik gisteravond nog even gauw een “Letter of Authority” regelen, oftewel een officiële brief van mij waarin ik hem toestemming geef om de auto op te halen. Dat klinkt misschien vreemd maar het is hier beslist nodig want anders krijgt Lito de auto beslist niet mee aangezien hij niet als de eigenaar geregistreerd staat.

Maar met de brief was het geen probleem, de auto staat inmiddels weer voor de deur en ziet er weer uit als nieuw. En dat voor amper zes tientjes...