Voetbal toernooi
zondag 02 maart 2014
Een ongewone activiteit voor de zondagochtend, Riet en ik gingen al om acht uur vanmorgen de deur uit op weg naar het sportveld wat gelegen is achter de St. James parochie, helemaal aan de zuidkant van de Village. Daar werd vandaag een voetbaltoernooi georganiseerd voor scholen en de school van de dumpsite in Cataquis deed ook mee, daarbij gesteund door een flinke delegatie van ALIG.
Het team van Cataquis ( “Batang Cataquis” ) wordt iedere week getraind door twee vrijwilligers waarvan de vrouwen lid zijn van ALIG en dit was voor de jongens hun allereerste toernooi. Er waren twee competities, een voor jongensteams en een voor meisjesteams, en kijkend naar de jongensteams zag ik al meteen dat de jongens van Cataquis een zware dobber zouden krijgen. De andere teams waren allemaal van goeie scholen, professionele outfit, groot en goed doorvoed, en dat stond in schril contrast met “ons” team wat speelde in gesponsorde paarse outfits en waarvan de spelertjes qua postuur allemaal een stuk schrieler en soms een kop kleiner waren dan hun opponenten.
Maar al in de eerste wedstrijd bleek dat de jongens van Cataquis niet moesten worden onderschat, want wat ze fysiek tekort kwamen maakten ze ruimschoots goed met enthousiasme en vechtlust. Hun eerste tegenstander verkeek zich daar grandioos op en werd volkomen terecht met 1-0 verslagen. De tweede tegenstander was dus gewaarschuwd en de jongens van Cataquis verloren met 2-0, al had er meer in had gezeten als de tegenstander niet zo’n goeie keeper had gehad. De derde wedstrijd ging gelijk op en hoewel de tegenstander niet over geluk te klagen had wilde de bal er niet in en het bleef bij 0-0. De voorlaatste wedstrijd werd kansloos verloren tegen de latere winnaar en ook in de laatste wedstrijd zat een goed resultaat er niet in, ondanks dat de jongens in allebei de wedstrijden bleven knokken voor een beter resultaat. Tegen de latere winnaar werd zelfs nog gescoord en dat deed geen enkel ander team ze na.
Geen prijs dus voor het dappere team van Batang Cataquis, maar ze hadden een prima indruk gemaakt en kregen complimenten van met name de jongens van een school uit Fort Bonifacio waarmee ze na afloop ook nog op de foto gingen. Na afloop was er voor de jongens en de paar meisjes die als supporter waren meegekomen een flinke hoeveelheid eten en drinken waar de vrouwen van ALIG voor hadden gezorgd. Hopelijk hebben de jongens, die normaal gesproken nooit ergens anders komen dan de dumpsite en hun school, genoten van hun sportieve dagje uit.
En over het eten gesproken, er was nogal wat over en ik stelde voor om dat uit te delen aan het team waarmee de jongens stonden na te praten. “Niks daarvan,” zei Riet, “die komen uit Bonifacio en die hebben alles al”. Het eten werd daarom ingepakt en meegegeven aan de begeleider van de jongens om uit te delen aan hun families...
