Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Sound of Music huis

Riet_Deepavali_2014_002

Riet heeft vandaag met de vrouwen van Shell's Outpost het Hindoe feest "Diwali" gevierd, oftewel het "Feest van het Licht". De viering vond plaats thuis bij de vrouwen van een van mijn collega's en het was juist dat huis wat het feest voor Riet toch een apart tintje gaf.

Dat huis hadden we namelijk tijdens de bezichtiging van huizen drie jaar geleden te zien gekregen als een potentiële kandidaat voor ons. Het huis werd vanwege de hal met de twee ronde trappen aan weerszijden die naar een balkon omhoog liepen en de witte zuilen voor de deur het "Sound of Music huis" genoemd. We waren er allebei helemaal weg van en het was dan ook het huis wat we allebei meteen bovenaan onze verlanglijst hadden gezet.

Het mocht niet zo zijn want bij nader inzien bleek het huis al vergeven aan iemand anders, nog voordat wij het te zien kregen trouwens al wisten wij dat op dat moment natuurlijk niet. Saillant detail is dat de collega van mij die het kreeg het huis niet eens wilde hebben. Sterker nog, het stond niet eens op zijn lijstje maar omdat hij al een paar keer een ander huis had geweigerd of aan zijn neus voorbij had zien gaan kreeg hij op een gegeven moment van Personeelszaken te horen dat dit zijn huis zou worden, of hij dat nou leuk vond of niet.

Riet kwam zo dus vandaag voor het eerst sinds die bezichtiging terug in wat je toch wel het huis van haar dromen mag noemen, en ze had er gemengde gevoelens over. Na drie jaar bewoning zag je toch wel dat er het een en ander aan het huis mankeerde, en het was ook niet echt gezellig ingericht vond ze zelf. Desondanks liep ze toch rond, stiekem denkend van "Daar had onze tafel veel beter gestaan" en "Onze meubels zouden hier veel beter hebben gestaan".

Maar achteraf zijn we dik tevreden met wat we hebben, want een erg groot nadeel van het "Sound of Music" huis is dat het helemaal achterin de Village staat. En als ik zeg achterin dan bedoel ik dat de tuin letterlijk aan de achterste rand van de Village ligt, en dat is dus dik vijf kilometer bij de poort vandaan. Als we dat huis hadden gekregen dan zouden we echt alles met de auto hebben moeten doen want de wandeling die we nu regelmatig naar het Alabang Town Center maken zou dan echt niet te doen geweest zijn.

Nee, wij zitten hier achteraf gezien helemaal zo gek niet, lekker op loopafstand van alles. Dan maar geen grote hal met een gala trap, zo vaak geven we toch geen galabal...


Website van Willem en Riet