Vrienden van ons in Rijnsburg hadden lang geleden een bandje met de naam “Sleepless Nights”. Daar moest ik de afgelopen dagen nog wel eens aan denken want het is precies waar ik sinds mijn terugkeer in Nederland last van heb.

Ondanks dat ik toch al wat gewend ben ten aanzien van Jetlag is het deze keer wel heel erg. Dat ik de eerste paar dagen weer in een ander ritme moet komen ben ik wel gewend maar deze keer schijnt het maar niet te willen lukken. Het resultaat is dat ik, hoe laat ik ook naar bed ga, midden in de nacht wakker wordt en dan ook niet meer kan slapen. Hooguit doezel ik rond en uur of half zeven nog even weg maar ik slaap niet echt meer. Dat begint nu toch wel vervelend te worden want ik zit nu al een paar avonden om negen uur al te tollen van de slaap en dat is niet echt gezellig natuurlijk.

Jetlag is een verschijnsel waar op zich weinig aan te doen valt, je moet er even doorheen, en het kost inderdaad de ene keer wat meer tijd dan de andere maar deze keer is het echt erg, ik kan me niet herinneren dat ik er ooit zoveel last van heb gehad. Normaal gesproken doe ik de eerste dagen gewoon overdag tussendoor even mijn ogen dicht voor een dutje, en dat werkt meestal prima om snel aan te passen, maar deze keer kan ik zelfs overdag amper een dutje doen terwijl ik toch redelijk bekaf ben af en toe.

Ook vannacht had ik weer zo’n “sleepless night” want op het moment dat ik dit zit te tikken is het half zes in de ochtend...