Het is weer bijna tijd voor onze jaarlijkse keuring. Dat wil zeggen, eigenlijk voor mijn jaarlijkse keuring want voor mij is die verplicht, voor Riet deelname op vrijwillige basis. Voor Riet is een borstonderzoek een vast onderdeel van de keuring maar dat laat ze toch al ieder jaar doen nadat er twee jaar een knobbeltje is gevonden.

Gelukkig was het onschuldig maar Riet heeft het voor alle zekerheid toch weg heeft laten halen, en op aanraden van haar dokter laat ze zich nu jaarlijks onderzoeken. Dat kan mooi als onderdeel van de jaarlijkse keuring, alleen heeft Riet deze keer besloten het borstonderzoek niet in de kleine kliniek te laten doen waar we gekeurd worden maar in het St. Luke's Ziekenhuis waar ze twee jaar geleden ook is behandeld. Gisteren is Riet naar het St. Luke's geweest om een ultrasound en een mammogram te laten doen en vandaag gingen we terug om de uitslag daarvan met haar dokter te bespreken.

Riet was best wel zenuwachtig, wat te merken was toen we eerst langs de afdeling voor borstonderzoek moesten om daar de resultaten van het onderzoek op te halen. We moesten in de nogal drukke wachtkamer plaatsnemen om te wachten waarop Riet zich geërgerd afvroeg hoe lang het duurde om een envelop met uitslagen af te geven. Een kwartiertje dus, want dit zijn de Filipijnen en niks gaat hier nou eenmaal vlot.

Daarna moesten we met de uitslagen naar de dokter en daar waren we redelijk snel aan de beurt. Het was nog even schrikken toen de dokter de uitslagen voorlas want er stond een suggestie in om een vervolgonderzoek omdat iets op de foto te zien was maar niet duidelijk genoeg. De dokter bekeek de foto's en vergeleek die met de foto's van vorig jaar die Riet had meegenomen en gelukkig kwam ze tot de conclusie dat het vrijwel zeker niks was.

De dokter deed zelf voor alle zekerheid ook nog een controle maar vond gezien haar bevindingen een vervolgonderzoek niet nodig, Riet hoeft pas volgend jaar weer terug te komen. En ook dat is goed nieuws.