Koningsdag
maandag 28 april 2014
Het is even wennen als je je hele leven al gewend bent om Koninginnedag te vieren op 30 april, dat dat dan ineens veranderd wordt naar 27 april en ook de naam nog eens verandert in Koningsdag. Ik weet het niet, het klinkt gewoon nog niet lekker, maar het zal ongetwijfeld wel gaan wennen.
Afgelopen zaterdag is de eerste viering van Koningsdag vrijwel helemaal aan ons voorbijgegaan. Riet heeft nog wel geprobeerd wat van de tv uitzending van de eerste Koningsdag in Nederland te volgen via het Internet maar dat ging niet echt soepel door de trage verbinding. Het enige wat we ervan hebben meegekregen was uit het Nederlandse nieuws en de kranten op het Internet.
Desondanks hebben wij ook Koningsdag gevierd want we hadden een uitnodiging gekregen van de Tijdelijk Zaakgelastigde van Nederland in Manila om vanavond een receptie in zijn ambtswoning bij te wonen ter ere van de verjaardag van Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander. Jaja, dat klinkt niet slecht hè! Dit evenement vindt ieder jaar plaats maar dit was de eerste keer dat we werden uitgenodigd. Twee jaar geleden stonden we nog niet ingeschreven bij de Ambassade en vorig jaar waren de festiviteiten anders van aard vanwege de Kroonswisseling. Hoe dan ook, het leek ons een mooie gelegenheid om eens een avondje Nederlands te kunnen praten maar vooral natuurlijk om bitterballen te eten.
Samen met nog een Nederlands stel gingen we dus vanavond naar de receptie die om half zeven begon. Het ging er heel officieel aan toe, met de auto de oprit op voor de gigantische villa die de ambtswoning is, bedienden die de deuren open hielden, om vervolgens binnen te worden verwelkomd door de Tijdelijk Zaakgelastigde en zijn gezin. Het was al hartstikke druk maar de ambtswoning heeft gelukkig een hele grote tuin. Er waren drie enorme party tenten opgezet en dat was niet voor niks want in de middag was er nog een fikse onweersbui losgebarsten boven Manila. Gelukkig bleef het de hele avond droog, in die zin dat er geen water meer uit de lucht viel want verder werden we goed nat gehouden.
Alles was prima verzorgd, de toespraken waren gelukkig kort en na het Filippijnse en het Nederlandse volkslied (inclusief het zevende couplet) en het "Leve de Koning, Hoera, Hoera, hoera!" (zwaai hierbij met de rechterarm) kon het feest beginnen. Drie Nederlandse bedrijven sponsorden het evenement en dat waren behalve KLM en Shell (jawel) ook Heineken. Gelukkig maar, want normaal gesproken is er op officiële recepties geen bier, dus het tentje van Heineken (waar we ons de rest van de avond strategisch posteerden) loste dat probleem keurig op. Er was een enorm buffet met een schandalige hoeveelheid voedsel, en natuurlijk vers uit Nederland aangevoerde bitterballen, gerookte paling, kaas en, niet te geloven, Hollandse haring die behalve bij Riet en mij gretig aftrek vond.
En gezellig werd het ook. We raakten als snel aan de praat met een paar jonge Nederlanders die een software bedrijfje hebben met twee vestigingen in Manila, en later ook nog met verscheidene andere mensen die allemaal zaken doen in deze regio. Erg leuk om eens wat andere verhalen te horen dan over olie en gas, en wij werden uitgehoord over de mogelijkheden voor weekendjes weg want met onze twee en een half jaar zijn wij hier al zo’n beetje veteranen.
Hoewel de officiële eindtijd half negen was gingen we pas rond kwart voor tien weg en we waren lang niet de laatsten. Ik geef het als republikein in hart en nieren niet graag toe, maar dit was een supergezellig Koningsdag feest!
