Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Credit Card, vervolg...

Twee maanden geleden heb ik al gemeld dat er problemen waren met het aanvragen van een credit card. Ik heb in de tussentijd natuurlijk niet stil gezeten maar er is nog steeds geen witte rook uit de schoorsteen van de bank gekomen.

Riet vroeg iedere keer dat ze op de bank kwam, en aangezien we nog steeds alles met contanten moeten afhandelen is dat best vaak, naar de status van mijn credit card maar het antwoord was iedere keer hetzelfde, “Nog niks bekend, maar wij bellen U”. We hebben inmiddels net zoveel telefoontjes van de bank gehad als credit cards dus ga maar na.

Drie weken geleden ben ik zelf maar weer eens gaan vragen en wat denk je, ik moest maar een heel nieuw formulier invullen, want dan gingen ze alles met spoed regelen. Nou betekent het woord “spoed” hier iets heel anders dan in Nederland, dat wisten we allang, en de verwachtingen waren dus niet te hoog gespannen. Oh ja, en “Ik bel U volgende week!” . De week erop verliep zonder enige vorm van contact, dus Riet vroeg er maar weer eens naar toen ze er vorige week was. En wat denk je dat ze zeiden, alle aanvragen moesten door Shell goedgekeurd worden en die hielden alles tegen!

Dat was natuurlijk een voorzet voor open doel, want ik had in een mum van tijd de juiste persoon bij de salarisadministratie te pakken en die vertelde me dat van dat verhaal van de bank dus geen zak klopte. Er is nu in ieder geval namens Shell een klacht naar de bank met niet alleen mijn probleem maar ook nog van een heleboel anderen. Afwachten nu maar weer of dat wat gaat helpen, maar ik ben hier nu inmiddels vijf maanden en ik gok dus van niet...



Website van Willem en Riet