Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Vuurwerk

IMG_0020a

Voor vandaag stond er een bijzonder evenement op de agenda, de Pyro Musical Fireworks Show. Dit is een vuurwerkshow waaraan verschillende landen vier zaterdagen achter elkaar meedoen, en er is een prijs te verdienen voor de mooiste show. Het bijzondere is dat het een show is waarbij het vuurwerk afgestoken wordt op muziek en het gaat om het geheel.

We besloten vanwege de te verwachten drukte al vroeg naar de locatie van het evenement te gaan, de Mall of Asia, waar we dan rond konden kijken tot een uur of zes wanneer het evenement zo’n beetje begon. Ik had voor ons VIP kaarten geregeld en dat betekende dat we plaatsen zouden krijgen vooraan de boulevard en er was bij die kaarten ook nog een buffet inbegrepen. Onze buren hadden verteld dat dat zeer de moeite waard was want die waren vorige week geweest.

Na de hele middag rondgelopen te hebben in de Mall of Asia (op twee na het grootste winkelcentrum ter wereld schijnt) gingen we naar de boulevard voor de show. Daar aangekomen bleek het al een compleet gekkenhuis te zijn want er waren duizenden mensen op de been voor het evenement. Eenmaal binnen hadden we geen flauw idee waar we moesten zijn maar gelukkig bracht iemand ons naar onze locatie.

Daar schoven we aan bij een tafel en toen was het wachten. Het was en bleef rommelig en het was een enorme pokkenherrie want het plaatselijke radiostation had er ook een live show en het geschreeuw van die Filippijnse Giel Beelen galmde constant door de enorme speakers waar we vlak bij zaten. Er waren volksdansers wat op zich wel leuk was, en het eten was op zich niet slecht, ware het niet dat het een buffet was en dus lange rijen.

De vuurwerkshow van Italië was prachtig maar we besloten toch maar niet te wachten op de tweede show want we hadden zo het idee dat het wel eens heel erg laat zou kunnen worden voordat we thuis zouden zijn als we gelijk met de massale leegloop zouden vertrekken. We gingen dus eerder weg in de hoop de drukte te ontlopen maar dat viel vies tegen.

Rond de Mall was het een compleet gekkenhuis, we moesten stapvoets rijden tussen kriskras geparkeerde auto’s en plotseling overstekende groepen mensen, en toen we uit de drukte dachten te zijn reed ik ook nog eens verkeerd en kwamen we in een mij onbekend en erg druk deel van de stad terecht. Uiteindelijk kwamen we dankzij het GPS systeem toch nog zonder zoeken maar wel pas na anderhalf uur thuis...



Website van Willem en Riet