Omgekeerde wereld
zaterdag 03 augustus 2013
We volgen natuurlijk iedere dag het nieuws in Nederland wat dankzij het Internet een fluitje van een cent is. We weten dus dat na een ongewoon lange periode van kou en ellende Nederland nu te maken heeft met een heuse hittegolf. We zien in de online kranten foto's van zonnige stranden en springende jongedames in bikini, om aan te geven dat het nu eindelijk zomer is.
Mijn Filipijnse collega's waren afgelopen week stomverbaasd toen ik ze de App liet zien op mijn iPhone die aangaf dat de temperatuur in Nederland dik boven de dertig graden lag en gedurende een paar dagen dus zelfs hoger dan hier! "Maar vorige maand zei je nog dat het er hartstikke koud was", vroegen ze vertwijfeld. Ja, zo snel kan het gaan in Nederland, zo heb je de kachel nog aan en zo zit je te zuchten en te zweten van de hitte. Het enige wat Riet en ik zitten te hopen is dat het mooie weer nog een paar weekjes aanhoudt zodat het ook mooi is als wij volgende week komen.
Hier hebben we over de temperatuur beslist geen klagen, redelijk constant rond de eenendertig graden iedere dag, maar nu hebben wij de regen. Is het in Nederland nu ontzettend droog, hier is het ontzettend nat. Vrijwel iedere dag valt er wel een ontzettende bui en meestal tegen de avond, maar vandaag, uitgerekend op de vrije zaterdag begon het rond het middaguur al. Riet wilde zich net lekker in de tuin installeren toen de eerste druppels vielen en ze moest dus genoegen nemen met het terras, onder het afdak. Toen het uiteindelijk weer droog werd was het ook niet echt lekker in de tuin zitten want het gras stond blank.
Afgelopen donderdag hadden we in de ochtend ook zo'n hevige bui toen ik op kantoor zat. De lucht was loodgrijs en de regen kletterde tegen de ruiten, en ik verzuchtte tegen een van mijn Filipijnse collega's, "Ik heb het idee dat ik terug ben in mijn eigen land". Oh nee, dat is waar ook, daar is het nu prachtig weer…
