Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Dik...

Abby


Twee jonge katten in huis is erg gezellig, alleen moesten we toch wel wennen aan de speelsheid van met name de kleine Monster. Vergeleken met onze bezadigde en absoluut niet speelse kat Paula in Nederland is Monster een wervelwind met een energie waar geen einde aan lijkt te komen. Abby, onze andere kat is een stuk bezadigder alhoewel ze samen (als Abby daar zin in heeft) behoorlijk tekeer kunnen gaan.

Abby is duidelijk op haar gemak gesteld. Ze volgt ons waar we ook gaan, en zo gauw we ergens stil staan gaat ze achter ons op de grond liggen. Dat was in het begin wel eens lastig want we stapten regelmatig bijna op haar, maar inmiddels weten we het en kijken dus eerst om. Als ze niet op de grond ligt gaat ze op de vreemdste plaatsen liggen en als ze daar de kans voor krijgt zijn dat de wasbakken in de badkamers...

Riet is trouwens bang dat ze zwanger is want ze wordt de laatste tijd nogal dik. Dat zou merkwaardig zijn aangezien ze toen we haar net hadden is “geholpen”. Zelf denk ik dat het gewoon komt door het goeie leven, ze heeft ruim te eten en is lang niet zo druk als Monster, wat waarschijnlijk tot gevolg heeft dat ze voor een Filippijnse kat aardig aan de maat is. Zeker als je haar vergelijkt met Monster die weliswaar ook groeit maar nog steeds een scharminkel is.

En over dik gesproken, toen we gisteravond voor Riet’s voorlopig laatste diner op Filippijnse bodem bij de Chinees zaten viel het ons op hoeveel dikke mensen, en vooral kinderen, er hier rond lopen. Nou is Alabang zeker niet de armste wijk van Manila en je kunt rustig stellen dat de Filippijnen die hier wonen tot de beter gesitueerden behoren, en dat openbaart zich blijkbaar door veel overgewicht.

Rondkijkend bij de Chinees viel ons eens te meer op dat Filippijnen vaak uit eten gaan met hele families, en dat met name de vrouwen en kinderen ronduit dik zijn. Dikke mannen zie je ook wel maar gek genoeg veel minder. Wat overigens ook opvalt is dat al die dikke kinderen vaak hun “nanny” bij zich hebben, op zich al een teken dat het redelijk welgestelde families zijn. En die nannies zijn dus zonder uitzondering nooit dik, wat niet gek is als je ziet hoe ze de hele tijd achter die vette kinderen aan moeten rennen...



Website van Willem en Riet