Sportschool perikelen
donderdag 12 februari 2015
Het zit me niet mee deze week voor wat betreft de activiteiten op de sportschool. En het leek er juist op dat alles weer een beetje in de oude routine was vervallen na de rommelige periode rond Kerst en Nieuw.
Allereerst was er afgelopen dinsdag de mededeling van spinning instructrice Karen dat het haar laatste dag was. Dat is balen want haar manier van les geven beviel me erg goed, lekker gestructureerd en niet zo rommelig als de lessen van de instructrice die ik daarvoor had.
Gelukkig was er ook nog wat goed nieuws en dat is dat de spinning lessen van Karen worden overgenomen door een andere instructrice die ik wel eens als invalster heb gehad. En gelukkig heeft die ook een redelijk gestructureerde manier van lesgeven met de muziek op een alleszins acceptabel geluidsniveau.
Vandaag had ik een probleem van geheel andere aard, en dat is een probleem waar ik regelmatig last van heb de laatste tijd. Ik heb al een paar verteld over de ontzettende verkeersdrukte op de weg van kantoor naar huis, en dat is dezelfde weg die langs de sportschool loopt. Het is de laatste tijd redelijk gelukt om nog net op tijd bij de sportschool aan te komen maar vandaag ging het helemaal mis.
Ik sport op donderdag altijd met mijn instructeur Benjo en dat begint om half zes. Ik probeer altijd tegen kwart over vijf aanwezig te zijn zodat ik ruim de tijd heb voor mij warming-up op de cross-trainer. Om daarvoor op tijd te zijn vertrok ik om tien voor vijf van kantoor voor het ritje wat normaal gesproken een minuutje of tien duurt, afhankelijk van de stoplichten.
Maar ik zag het al terwijl ik bij Lito in de auto stapte, het stond al meteen bij kantoor muurvast. Op allebei de kruispunten die we moeten passeren hadden ze verkeersregelaars ingezet en die maken er normaal gesproken altijd een dikke puinhoop van. Vandaag was dat niet anders, en toen ik constateerde dat ik om kwart over vijf nog pas halverwege was heb ik Benjo maar een berichtje gestuurd om af te zeggen voor de les.
Ik heb het me al eerder voorgenomen maar vanaf vandaag ga ik het echt doen. Als het volgende week weer meteen al vast staat pak ik mijn sporttas uit de auto en ga ik lopen. Dat duurt hooguit twintig minuten en het heeft ook nog eens het voordeel dat ik gelijk mijn warming-up heb gehad.
Die files zijn natuurlijk strontvervelend maar toch zie je af en toe nog wel wat leuks. Hebben jullie wel eens een nagebouwde jeep gezien met gordijntjes in plaats van ruiten? Only in the Philippines...
