Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Kerstboom bij Madrigal Gate

Kerstverlichting_AAV_003a

Madrigal Gate is de hoofdpoort van onze Village en daar staat het hele jaar door een kerstboom. Het enige verschil met de kersttijd is dat de boom dan wordt versierd met lichtjes en dit jaar ook met allerlei andere accessoires, maar opgeruimd wordt hij niet als de kerst voorbij is, alleen leeggehaald. Deze tijd van het jaar staat hij er weer in volle glorie bij en omdat ik al eens een foto heb geplaatst van de boom bij avond met de verlichting aan plaats ik deze keer een foto van de boom bij daglicht.

Verder was vandaag een rustige zondag met niet zulk heel zonnig weer, sterker nog het was zelfs met name in de middag redelijk bewolkt. Gisteravond laat barstte er zelfs nog totaal onverwacht een enorme plensbui los waar we overigens geen last van hadden want de bui viel pas toen wij allang al weer thuis waren van ons bezoek aan de San Mig pub.

Ook vanavond heeft het blijkbaar geregend want de straten waren nat toen we na te hebben gegeten bij restaurant "Appenzeller" naar buiten stapten. Gelukkig was het alweer droog en was het enige lastige het van ons lijf houden van de horde straatkinderen die voor de deur stonden te bedelen.

De opdringerigheid van deze kinderen is, als ze er zijn wat gelukkig niet altijd het geval is, van dien aard dat Riet van tevoren alle ritsen van haar tas al dicht doet. Je moet ze letterlijk op afstand houden want ze proberen zich aan je vast te klampen en dan is niets wat je in je zakken hebt veilig. In feite zijn het ook geen bedelaartjes maar beroepsrovertjes die meestal door volwassenen de straat op gestuurd worden om te "bedelen".

Gelukkig kwamen we er zonder al te veel problemen langs en was het alleen nog even spannend toen we de drukke Zapote Road overstaken. Een Jeepney wilde daar gewoontegetrouw door rood rijden en zag ons pas op het laatste moment. Ik denk niet dat de passagiers blij waren met de chauffeur die op het allerlaatste moment vol op zijn rem ging staan. Gelukkig voor ons deden die het, iets waar ik hier ook geen weddenschappen op zal afsluiten...


Website van Willem en Riet