Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Misverstand

Sofitel_Manila_003

Een vroeg begin van de dag in het Sofitel dankzij de iPhone van Riet. Die gebruikt ze ook als wekker en ze had voor vandaag een werktijd gezet van acht uur. Dacht ze, want het kreng ging om kwart voor zeven al af en op een volume dat ook de naastgelegen kamers, getuige de stemmen die te horen waren, vast erg dankbaar waren met deze onplezierige verrassing.

Gelukkig scheen om die tijd het zonnetje en kon ik vanaf het balkon van onze hotelkamer genieten van het schitterende uitzicht over de Baai van Manila en de stad zelf. Jammer genoeg bleef dat niet zo want er kwam meer bewolking en terwijl we aan het ontbijt zaten in de overigens fantastische ontbijtzaal van het hotel viel de eerste bui. En het bleef de rest van de dag buiig, wat voor vrienden en collega's die besloten hadden om de dag bij het zwembad van het Sofitel te gaan doorbrengen dus een tegenvaller was.

Wij zouden om tien uur vanmorgen opgehaald worden door onze chauffeur Lito en dat ging niet helemaal volgens plan dankzij weer zo'n typisch Filipijns-Nederlands misverstand. We zaten om tien uur buiten bij de hoofdingang van het hotel te wachten maar al wie er verscheen, geen Lito. Omdat het niks voor hem is om te laat te komen stuurde Riet hem een berichtje met de vraag of hij al in de buurt van het hotel was. Meteen kwam het antwoord, "Yes".

Wij dachten dat dat betekende dat hij ieder moment kon verschijnen en we bleven dus zitten wachten. Maar al wie er verscheen, geen Lito, en ik begon al nijdig te worden want we hadden gevraagd dat als hij in de file stond of om een andere reden later zou zijn om dan even een berichtje te sturen. En omdat er geen bericht kwam begon Riet al te denken dat hij onderweg een aanrijding had gehad of zoiets.

Toen hij er om tien over half elf nog niet was stuurde ik weer een bericht met de vraag of hij nou in de buurt van het hotel was, ja of nee. Er kwam meteen weer antwoord, "Yes. Are you ready?". Natuurlijk stonden we al klaar, al bijna drie kwartier! En jawel, nog geen minuut later kwam Lito voor rijden en wat bleek, hij stond al vanaf kwart voor tien op het naastgelegen parkeerterrein te wachten...

Wat was nou het geval, toen Riet vroeg of Lito in de buurt was reageerde hij met "Yes" omdat hij er al stond, maar hij verwachtte een berichtje dat we klaar waren om opgepikt te worden. Dat kwam niet dus bleef hij wachten, terwijl wij uit dat "Yes" begrepen dat hij ieder moment kon komen voorrijden en bleven dus wachten zonder een berichtje terug te sturen.

Je ziet, Filipijnse en Nederlandse hersenen hebben een totaal verschillende logica. Onze fout, dat hadden we zo langzamerhand toch wel moeten weten...


Website van Willem en Riet