Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Naar Bohol

C-Tagbilaran_004a


Omdat ik het wel weer eens tijd vond worden voor een weekendje weg heb ik drie weken geleden geboekt voor een paar dagen in een resort op Bohol. Nou ja, technisch gesproken ligt het Amorita Resort niet op Bohol maar op het ernaast gelegen veel kleinere eiland Panglao maar de vliegreis gaat naar het vliegveld van het stadje Tagbilaran op Bohol.

Om half elf werden we thuis opgepikt door een auto van het bedrijf di ons naar Terminal 3 van de luchthaven NAIA bracht. Terminal 3 is de modernste van de drie terminals maar wordt door omstandigheden hoofdzakelijk alleen nog gebruikt voor binnenlandse vluchten. Het schijnt dat daar in 2014 eindelijk verandering in gaat komen en dat zal tijd worden ook. De oude Terminal 1 die nu voor Internationaal vliegverkeer wordt gebruikt is er de oorzaak van dat NAIA is verkozen tot een van de slechtste luchthavens ter wereld en bovendien ligt die veel verder weg dan Terminal 3.

We vlogen met een Airbus van AirPhil Express naar de luchthaven van Tagbilaran waar we iets later dan gepland aankwamen vanwege de „drukte” op Tagbilaran. Dat moet je in het juiste perspectief zien, er is een heel klein platform met slechts plaats voor twee middelgrote verkeersvliegtuigen, en als er dus twee staan is het er vol. We bleven dus een kwartiertje cirkelen boven de stad Cebu wat vanwege het heldere weer een spectaculair uitzicht bood.

location_icon

Aangekomen op Tagbilaran verlieten we het vliegtuig via een vliegtuigtrap, wat toch altijd leuk is op die kleine vliegvelden. De bagageafhandeling ging op zich soepel maar omdat bij de deur ieder bagagelabel werd gecheckt en we met zijn allen door een enkele deur moesten leverde dat het nodige gedrang en dus oponthoud op.

We werden toen we buiten kwamen keurig opgewacht door een jongeman van het Amorita Resort die ons naar het al klaar staande busje bracht. De rit naar het buureilandje Panglao, verbonden met Bohol via een brug, duurde nog meer dan een half uur en zo waren we uiteindelijk pas rond een uur of vier op onze hotelkamer.


De donkere lucht die er boven Panglao hing beloofde niet veel goeds, en het duurde dan ook niet lang of er barstte een enorme onweersbui los. Niet echt een lekker begin van ons lange weekend dus, maar we hebben nog drie dagen...



Website van Willem en Riet