We zitten hier op de Filipijnen in wat wordt genoemd "het koude seizoen". Dat moet je als Nederlander met een flink korreltje zout nemen maar hier wordt er op dit moment steen en been geklaagd over de bespottelijk lage temperaturen, van wel zesentwintig graden of zelfs nog een graadje minder. Zelf doe ik daar overigens ook aan mee want er staat ook nog af en toe een stevig windje, en jullie weten wat een hekel ik heb aan wind.

Het betekent overigens niet dat we nu meteen naar een jas moeten grijpen hoor, ik ga nog steeds gewoon aan mijn overhemd naar mijn werk. Maar daar aangekomen is er dan wel een probleem want het is op kantoor op dit moment echt hartstikke koud. En dan bedoel ik echt kippenvel-op-je-armen koud.

De oorzaak daarvan ligt in het airconditioning systeem wat in het gebouw is geïnstalleerd. Daar is namelijk alleen centraal wat aan te regelen en het staat standaard zo ingesteld dat de temperatuur in het kantoor precies zeven graden kouder is dan buiten. Dat is natuurlijk geen enkel probleem als het buiten tweeëndertig graden is maar als het zoals vandaag zo'n vijfentwintig graden is op die hoogte dan wordt het binnen behoorlijk fris.

Iedereen heeft wel iets geregeld voor die kou op kantoor, de dames hebben allemaal een omslagdoek en de heren meestal een vest. Ik heb normaal gesproken ook een vest in een la liggen maar toevallig had ik dat voor de vakantie mee naar huis genomen om het te laten wassen. En je raadt het al, ik was vergeten het weer mee te nemen. Gelukkig hebben wij een chauffeur, dus ik mailde Riet of ze even Lito langs wilde sturen met mijn vest.

Wat nou decadent, ik had het gewoon koud! Daar moet dan toch even wat voor geregeld worden, of niet soms?