Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Emmers voor de Kerst

Emmers_voor_Kerst

Het is hier letterlijk de stilte voor de storm. We volgen nog steeds angstvallig alle weerberichten en moeten daaruit concluderen dat die nog steeds geen consensus hebben bereikt over de te volgen route van de storm. Het meest aannemelijke scenario is op dit moment dat de storm enigszins aan het afzwakken is van supertyfoon naar gewone tyfoon, maar er wordt nog steeds heel veel ellende van verwacht want de huidige koers is recht op de Filipijnen af.

Het pad van de storm gaat hoogstwaarschijnlijk weer over Visayas, het centrale deel van de Filipijnen en volgt daarmee hetzelfde pad als de supertyfoon "Yolanda" vorig jaar. Dat betekent dat Manila niet direct getroffen zal worden maar dat bij ons de gevolgen beperkt zouden kunnen blijven tot zware regenval. Dat zal overigens voor genoeg problemen gaan zorgen met overstromingen in de lager gelegen delen van de stad en het zal ongetwijfeld ook weer gevolgen hebben voor het verkeer.

Uit voorzorg worden op dit moment alle evenementen die voor het wekend gepland stonden afgelast. Het Outpost feest wat wij morgenavond zouden hebben valt daar ook onder want we krijgen net bericht dat ook dat niet doorgaat.

Ondertussen gaat het gewone leven wel zo veel mogelijk door en dat staat hier op dit moment vrijwel helemaal in het teken van de Kerst. De versieringen hangen hier en daar al weken maar het begint nu allemaal pas echt menens te worden. Ons huis is ook versierd met verlichting maar vergeleken bij sommige huizen is die van ons ronduit armzalig. En het is in de winkelcentra overal een gekkenhuis.

 
Riet en de andere vrouwen van ALIG zijn al weer druk in de weer met het regelen van kerstcadeau’s voor de kinderen van de Dampsite en Cataquis. Zoals ieder jaar krijgen ze een soort van kerstpakket met allemaal handige dingen voor het hele gezin, met behalve snoepgoed en ander lekkers ook andere etenswaren en hygiënische producten. Een van de ALIG vrouwen kwam een jaar of wat geleden op het lumineuze idee om dat alles niet in een tas of zak te verpakken maar in een emmer, want daar heeft het gezin ook nog wat aan.
 
De ALIG vrouwen zijn dus bezig geweest met het kopen en vullen van in totaal tweehonderdzeventien emmers. Dat vergt natuurlijk het nodige shoppen en Riet is voor haar aandeel van twintig emmers dan ook al verscheidene keren in de supermarkten gesignaleerd met een overvolle boodschappenkar, met daarin een stapel emmers en grote hoeveelheden blikken, zakken en flessen.
 
Onze chauffeur Lito vond het helemaal geweldig en was een bijna onmisbare hulp, al was het alleen maar omdat hij de taal spreekt. Maar hij duwt ook de kar en dirigeert het winkelpersoneel alle kanten op om de juiste boodschappen te krijgen. Hij regelt zelfs het inpakken bij de kassa, alles wat hetzelfde is moet apart worden verpakt want anders raken hij en Riet volgens hem in de war bij het vullen van de emmers.
 
En het mag wel even gezegd dat er geen ALIG fondsen aangesproken worden voor de actie, de dames betalen alles uit eigen zak.


Website van Willem en Riet