De tweede kandidaat, Estela, zou vandaag op proef komen en deze keer werd er niet gebeld maar stond er vanmorgen om kwart voor zeven een bewaker op een brommer aan de poort om aan te kondigen dat ze was gearriveerd. Aangezien ik net op het punt stond om naar mijn werk te gaan dacht ik dat het dan wel handig was om haar even met de auto op te pikken bij de poort en haar af te zetten, dat zou Riet de wandeling besparen.

Aangekomen bij de poort was ze er niet en de bewaking wist ook van niks. Ze gingen driftig bellen maar geen Estela. Bij een andere poort misschien, opperde ik, want er zijn er tenslotte drie. Weer druk bellen en jawel, ze stond niet bij de poort maar bij een Jeepney station, of ik even wilde wachten. Na tien minuten was ze er nog niet en ik moest naar kantoor dus ik belde Riet om te vertellen dat ze er nog niet was. Bleek later dat ze dus toch gewoon bij een andere poort stond. Slimme jongens hoor, die Filippijnse bewakers...

En ook deze potentiële Tippi Wan voldeed weer de hele dag aan alle verwachtingen, misschien zelfs nog iets meer dan de eerst kandidaat. Riet is het er alleen nog steeds niet over eens want die vind het dan weer zielig voor de eerste. En het wordt misschien nog moeilijker want morgen komt de derde en laatste kandidaat.

Vanavond hebben we een paar ventilatoren gekocht als alternatief voor de airco’s want die zijn toch niet altijd even handig en ook nog eens tamelijk rumoerig. En ventilatoren zijn daarbij ook nog eens verplaatsbaar, en dus hopelijk wat handiger. We gaan het eens proberen en als het bevalt kopen we er misschien nog wel meer, want zonder enige vorm van koeling is het hier toch wel erg warm...