Natuurrampen
Tijdens de veiligheidsvoorlichting van gisteren is er niet alleen gesproken over de gevaren van criminaliteit maar ook over natuurrampen, en dat is iets waar je op de Filipijnen ook ernstig rekening mee moet houden. Dit land was namelijk in 2011 het land met de meeste natuurrampen ter wereld. Van de 302 natuurrampen wereldwijd waren er maar liefst 33 op de Filipijnen, en dat is dus meer dan tien procent.
Een onafhankelijk onderzoek heeft aangetoond dat die rampen het toch al straatarme land 26 miljard pesos hebben gekost, omgerekend naar de huidige koers een bedrag van ruim 500 miljoen Euro. Niet minder dan 15,3 miljoen mensen moesten vanwege die rampen worden geëvacueerd. De ergste ramp was de tyfoon „Sendong” op 17 december op Mindanao, waardoor minstens 1430 mensen zijn omgekomen. Wij waren op dat moment al op de Filipijnen en ik herinner me nog dat ik diverse mailtjes kreeg met de vraag of alles goed met ons was.
Naast tyfoons hebben we hier ook de nodige vulkanen waarvan er vier actief zijn. De Filipijnen liggen pal op de Pacific Ring of Fire, een ring van vulkanen rond de Stille Oceaan. Ik heb al verteld van de gigantische uitbarsting van de Mount Pinatubo in 1992, de op een na grootste vulkaanuitbarsting van de vorige eeuw, waarvan we inmiddels al heel wat ooggetuigenverslagen hebben gehad en waarvan je op de foto hierboven kunt zien hoe het er uit zag op het moment van de uitbarsting. De ander vulkaan hier vlakbij is de Taal, die iedere tien jaar uitbarst, en de laatste keer was dus ruim tien jaar geleden. Vorig jaar dachten ze dat het zover was maar het bleek loos alarm, wat in principe betekent dat het nu elk moment zou kunnen gebeuren.
En dan zijn er nog de aardbevingen, die veelal het gevolg zijn van het feit dat de Filipijnen op de rand van twee tektonische platen liggen. De laatste aardbeving was nog dit jaar op Mindanao, maar de laatste grote op Luzon is al wat langer geleden. Dat was op 16 juli 1990, een beving van 7.6 op de Schaal van Richter met het episch centrum in de buurt van Centraal Luzon. Daar vielen ook de meeste van de 1621 slachtoffers.
De breuklijnen van die tektonische platen lopen dwars over de eilanden zoals je op het kaartje hiernaast kunt zien. De dunne groene lijnen zijn de breuklijnen en de kans op aardbevingen is dus het grootst in de buurt van die lijnen. Dwars door Muntinlupa, de voorstad waar wij wonen, loopt de Marikina Valley breuklijn. De rode cirkel met daarin de rode stip geeft aan waar wij wonen, en hemelsbreed ligt die breuklijn een kilometer of twee, drie ten oosten van ons huis. Eén van de dingen die we gisteren dus meteen vroegen toen we dat hoorden was in hoeverre we ons zorgen moesten maken over het feit dat we op de 21e verdieping werken van een gebouw wat nog geen kilometer van die breuklijn af ligt.
Het blijkt dat we ons geen zorgen hoeven te maken, Shell Philippines heeft het Asean Star gebouw bewust uitgekozen omdat het een aardbevingsbestendig gebouw is. Wat overigens, zo hoorden we ook, lang niet van alle gebouwen in Manila gezegd kan worden.
Als je van een beetje spannend houdt moet je dus blijkbaar hier gaan wonen...
