Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Huis!

212MolaveDrive_0005a

Jammer dat het nogal regenachtig was want vandaag was de grote dag! Alles was rond en vandaag zou het dus moeten gaan gebeuren, de overdracht van het huis. Om twee uur vanmiddag was de eigenlijke overdracht gepland, maar ik had afgesproken met onze begeleidster Heather dat we om één uur vanmiddag al in het huis aanwezig zouden zijn omdat de meubels niet later bezorgd konden worden.

Even voor enen kwam ik aan bij 212 Molave Drive, waar tot mijn verbazing een hele vracht werklui rondliepen. Het bleek dat er een paar mensen bezig waren met “landscaping”, oftewel het aanleggen van een compleet nieuwe aanplanting rondom het huis, en er liepen ook wat mensen van mijn werkgever rond die de hele boel aan het inspecteren waren. Die inspectie leverde overigens een paar kleine gebreken op (kapotte lampen, ontbrekend knopje op een kastdeurtje, dat soort) maar verder zag alles er prima uit. Nieuwe airconditioning units in de woonkamer en twee slaapkamers, allemaal splinternieuwe apparaten in de keuken (die overigens nog aangesloten moesten worden), gedeeltelijk nieuwe tegels in het zwembad en alles was keurig schoon.

Terwijl de meubels arriveerden en door de meegekomen mannen in elkaar werden gezet arriveerde de vertegenwoordiger van de verhuurder met alle benodigde papierwerk. Heather was ondertussen aan het regelen geweest dat er vandaag nog gasflessen geleverd zouden worden voor het gasfornuis, waarna we snel even langs het wijkkantoor gingen voor wat administratieve afhandelingen.

Terug in het huis kwamen de eigenaars, de Heer en Mevrouw Santiago, binnen met alle sleutels van het huis, een mooie gelegenheid dus om gelijk even kennis maken. Terwijl we bezig waren met de afhandeling van alle papierwerk werd er nog van alles gedaan in het huis, alles werd aangesloten en geïnspecteerd Om een uur of vier was alles gereed, iedereen vertrok op de tuinmannen na die nog steeds bezig waren, en ik kon de eerste koffers en tassen met kleren naar binnen sjouwen.

Om vijf uur kwamen de mannen met de gasflessen en dat werd weer een typisch Filippijnse klucht. Om te beginnen moesten er zowel binnen als buiten flexibele slangen worden aangesloten op de gasleiding, slangen voorzien van een slangenklem op beide uiteinden, en de heren hadden geen enkel gereedschap bij zich. Nu is een schroevendraaier onontbeerlijk in zo’n geval en gelukkig kwam net meneer Santiago langs en die had er een. Alles werd aangesloten maar er kwam geen gas, wat de mannen ook probeerden. Het probleem was waarschijnlijk een kapotte verdeelkop en dus komen ze morgenochtend terug...

Het was ondertussen over zessen, ik sloot de boel af en ging terug naar het hotel voor mijn laatste overnachting daar. Morgenochtend verhuis ik definitief, maar “het huis” is sinds vandaag “ons huis”!



Website van Willem en Riet